Roparun 2021 door de ogen van: Leen

De 1e etappe zit erop en we zijn in bivak. De 1e etappe is prima verlopen voor zowel de lopers als fietsers. Voor mijzelf ging het zoals verwacht. Ik ben vanaf juli jl. bewuster gaan fietsen en heb inmiddels ca 1100 km weg kunnen trappen. Goed om je gedachten te ordenen en dit aantal kilometers betaald zich nu terug. Ook 3x v.v. de Brienenoord op met 11 km per uur gaf inzage met welk verzet je het beste de lopers kan begeleiden in de Limburgse heuvels. Het weer werkt tot nu toe prima mee, droog met een zonnig tintje. De 2e etappe start om ca 21.00 uur tot ca 2.00 uur. Buienradar geeft ook hier droog aan, wat heb ik nu een "vertrouwen" in buienradar. Ook leuk was het om het oude team te zien en wat een hartelijk weerzien. Zowel zij als wij zijn op dezelfde tijd gestart maar via een andere route. Waar ons team de route met de klok mee nam moesten zijn natuurlijk weer tegen de klok in roparunnen. 

Tussen de etappes van team A en team B zit ca 5 uur die benut wordt door naar het bivak te rijden, te rusten en te slapen, je voor te bereiden voor een nieuwe etappe en de reistijd naar de nieuwe opstartplaats. Wanneer je je houdt aan de geplande looptijden per uur of langzamer gaat heb je voldoende of meer rusttijd tussendoor. Tussen etappe 1 & 2 wel wat aan lopen rommelen maar niet kunnen slapen. Gelukkig waren beide teams vanaf start niet te houden en liepen we voor op tijd wat de rustpauze verkortte, dat was voor mij wel fijn. Voor de playlist op Spotify had een teamlid vooraf het nummer "door wind en regen" aangevraagd maar ergens is er iets mis gegaan. Waar dit nummer normaliter slechts een enkele minuut duurt bleek het op repeat te staan, de 2e etappe bestond veelal uit wind en regen. Ook de 2e run verliep zoals een etappe zou moeten verlopen op ver lichtingsproblemen met het teambusje na . Hiervoor werd de ANWB ingeschakeld om dit te verhelpen. Omdat niet bekend was hoe lang dit zou duren zijn er 2 lopers wisselend verdergegaan, 1 lopend en 1 op de fiets om na elke km te wisselen. Dit hebben zij 13 km lang tot de wisselplek met team B vol gehouden omdat het toch iets langer duurde totdat de ANWB aanwezig was. Blijkbaar waren we niet de enige die gebeld hadden. Op zo'n moment besef je hoe belangrijk teamwork is, er gewoon staan bij tegenslag. De lopers vreten de af te leggen km's op, de achterblijvers hun vingers. 

Doordat de wissel aan het begin van de nacht plaats vond zijn we snel naar bivak gereden om zoveel mogelijk te kunnen slapen. Wij waren even team 2 vergeten die bij het begin van de 2e etappe blijkbaar met elkaar waren overeengekomen dat s' nachts roparunnen minder leuk is dan overdag en hebben er ook de vaart in gezet. Het gevolg laat zich raden, een te korte rustpauze doordat zij er ook zin aan hadden . Beide teams stonden AAN, echt aan zodat ook team B sneller ging dan de geplande tijd. 

Ook onze 3e etappe (inmiddels etappe 5 van de totaal 6) was winderig en ondersteund door wisselend zon en regen. Ons team mocht door het stadion de Koel van VVV Venlo koersen om daarna effe te stoppen voor een gezamenlijke sanitaire stop, koffie en een broodje. Het broodje was een broodje worst, geen knakworst maar voorzien van zo'n dikke "Hema" worst op een tijdstip dat menig mens nog geniet van zijn bed. Ook deze etappe deed iedereen waarvoor zij of hij zich had opgegeven. Lopen, fietsen, navigeren, busje besturen of cateren, ofwel niet lullen maar poetsen. Tussen het poetsen door is het super leuk wanneer bewoners vanuit de deuropening of op straat staan te klappen en je aan te moedigen ondanks de mindere weersomstandigheden. 

Na deze etappe zat het er op voor team A, het was aan team B om de run af te maken. Bij aankomst van team B konden we als totaal team de finish overgaan en is er vreugde en ontlading. Wat is het super om weer als geheel bij elkaar te zijn. High fives, knuffels, kussen werden uitgewisseld tot mijn plezier, I love it. Iedereen komt uit de bubbel waar hij al die tijd heeft ingezeten. Als teamlid van groep A deel je veel met elkaar wat je mist vanuit het andere team en visa versa. De diverse belevenissen worden gedeeld en uitgewisseld om weer 1 team te worden en gezamenlijk de run af te sluiten bij de finish in Landgraaf en gezamenlijk te eten op bivak in Heythuysen. Wat hebben we weer een geweldige ervaring met elkaar gehad, elkaar intiemer leren kennen en totaal €13.426.65 over kunnen maken aan de Roparun stichting waarvoor dank aan alle sponsors. Eigenlijk best wel een STERK STAALTJE. 

Hoe verder? Doordat ik pas vanaf begin dit jaar deel uitmaak van team Sterk Staaltje kende ik de meeste teamleden alleen digitaal. Hoe zouden ze in het echt zijn, kan je met hen lachen tijdens de run etc? Wat heb ik ook deze run weer kunnen genieten, gelachen en tussendoor ook nog kunnen fietsen. Stuk voor stuk fantastische mensen waarmee het goed roparunnen is, bedankt hiervoor. Met een glimlach gestart en geëindigd zoals John de Bever dit zo mooi verwoordt: "jij krijgt die lach niet van mij gezicht". Deze week ga ik nagenieten en alles overwegen hoe verder met de run van 2022 met 1 zekerheid: gek op lekker fietsen met wisselende contacten na elke kilometer. 

Hieronder de laatste keer het shirt die de gehele run zichtbaar is gedragen. Iedereen bedankt voor alle aanmoedigingen, leuke berichtjes maar vooral iedereen die mijn rug op wilde voor de palliatieve zorg bij kanker. Het was een groot genoegen jullie op mijn rug te hebben.
BEDANKT ALLEMAAL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!